less(1) less(1)
NAZWA
less - przeciwieństwo more
STRESZCZENIE
less -?
less --help
less -V
less --version
less [-[+]aBcCdeEfgGiImMnNqQrsSuUVwX]
[-b bufs] [-h linie] [-j linia] [-k plikklu]
[-{oO} pliklog] [-p wzór] [-P zachęta] [-t tag]
[-T pliktagów] [-x tab] [-y linie] [-[z] linie]
[+[+]cmd] [--] [nazwa_pliku]...
OPIS
less jest programem podobnym do more (1), ale który
pozwala na poruszanie się w tył w pliku tak samo jak w
przód. less nie musi też czytać całego pliku wejściowego
przed rozpoczęciem, tak więc przy dużych plikach
wejściowych uruchamia się szybciej niż edytory tekstu
takie jak vi (1). less używa termcapa (w niektórych sys
temach terminfo), tak więc może pracować na szeregu termi
nali. Istnieje nawet ograniczona obsługa terminali
drukujących (na terminalu drukującym, linie które powinny
zostać wypisane na górze ekranu są poprzedzone daszkiem).
Komendy oparte są zarówno na more jak i vi. Komendy można
poprzedzić liczbą dziesiętną, zwaną N w opisach poniżej.
Liczba ta jest używana przez niektóre komendy, jak to zaz
naczono.
KOMENDY
W poniższych opisach, ^X oznacza Control-X, ESC oznacza
klawisz ESCAPE; na przykład ESC-v oznacza dwuznakową sek
wencję ESC, potem "v".
h lub H
Pomoc: wyświetl podsumowanie tych komend. Jeśli
zapomnisz wszystkich innych komend, pamiętaj o tej.
SPACE lub ^V lub f lub ^F
Przewiń w przód N linii, domyślnie jedno okno
(patrz opcja -z poniżej). Jeśli N wynosi więcej
niż rozmiar ekranu, wyświetlany jest tylko ostatnia
wielkość ekranowa. Ostrzeżenie: niektóre systemy
używają ^V jako specjalnego znaku dosłowności.
z Jak SPACJA, ale jeśli podano N, staje się nowym
rozmiarem okna.
ESC-SPACE
Jak spacja, ale przewija o pełną wielkość ekranu,
wersja 332: 22 kwiecień 97 1
less(1) less(1)
nawet jeśli po drodze osiągnie koniec pliku.
RETURN lub ^N lub e lub ^E lub j lub ^J
Przewiń w przód o N linii, domyślnie jedną.
Wyświetlane są wszystkie N linie, nawet jeśli N
wynosi więcej niż wielkość ekranu.
d lub ^D
Przewiń w przód o N linii, domyślnie połowę
wielkości ekranu. Jeśli podano N, staje się ono
nową wartością domyślną dla kolejnych komend d i u.
b lub ^B lub ESC-v
Przewiń w tył N linii, domyślnie jedno okno (patrz
opcja -z poniżej). Jeśli N wynosi więcej niż
rozmiar ekranu, wyświetlany jest tylko ostatnia
wielkość ekranowa.
w Jak ESC-v, ale jeśli podano N, staje się ono nowym
rozmiarem okna.
y lub ^Y lub ^P lub k lub ^K
Przewiń w tył o N linii, domyślnie jedną. Wyświet
lane są wszystkie N linie, nawet jeśli N wynosi
więcej niż wielkość ekranu. Ostrzeżenie: niektóre
systemy używają ^Y jako specjalnego znaku kontroli
zadań.
u lub ^U
Przewiń w tył o N linii, domyślnie połowę wielkości
ekranu. Jeśli podano N, staje się ono nową
wartością domyślną dla kolejnych komend
ESC-) lub STRZAŁKA_W_PRAWO
Przewiń poziomo N znaków w prawo, domyślnie 8.
Najlepiej zachowuje się to jeśli ustawisz również
opcję -S (ucinaj linie). Zauważ że jeśli chcesz
wprowadzić liczbę N, musisz użyć ESC-), nie
STRZAŁKI_W_LEWO, ponieważ strzałka brana jest za
komendę linii edycji (patrz sekcja LINIA EDYCJI).
ESC-( lub STRZAŁKA_W_LEWO
Przewiń poziomo N znaków w lewo, domyślnie 8.
r lub ^R lub ^L
Odśwież ekran.
R Odśwież ekran, odrzucając wszelkie wejście z
bufora. Użyteczne jeśli plik zmienia się w trakcie
oglądania.
F Przewijaj w przód, i próbuj odczytywać gdy
osiągnięto koniec pliku. Normalnie komendy tej
używałbyś się gdy znajdujesz się już na końcu
wersja 332: 22 kwiecień 97 2
less(1) less(1)
pliku. Jest to metoda monitorowania ogona pliku
który właśnie rośnie podczas oglądania (zachowanie
to jest podobne do komendy tail -f).
g lub < lub ESC-<
Idź do linii N w pliku, domyślnie pierwszej
(początku pliku). (Ostrzeżenie: może to być
powolne jeśli N jest duże).
G lub > lub ESC->
Idź do linii N w pliku, domyślnie na koniec pliku.
(Ostrzeżenie: może to być powolne jeśli N jest duże
lub jeśli N jest niepodane, a czytane jest standar
dowe wejście raczej niż plik).
p lub %
Idź na pozycję N procent w pliku. N powinno zaw
ierać się między 0 a 100.
{ Jeśli w linii wyświetlanej na górze ekranu znajduje
się otwierający nawias klamrowy, komenda { prze
jdzie do odpowiadającego mu prawego nawiasu.
Pasujący zamykający nawias klamrowy jest
umieszczany na dole ekranu. Jeśli w linii na górze
ekranu znajduje się więcej niż jeden nawias klam
rowy, można użyć liczby N określającej N-ty nawias
w linii.
} Jeśli w linii wyświetlanej na dole ekranu znajduje
się zamykający nawias klamrowy, komenda } przejdzie
do odpowiadającego mu prawego nawiasu. Pasujący
otwierający nawias klamrowy jest umieszczany na
górze ekranu. Jeśli w linii na górze ekranu znaj
duje się więcej niż jeden nawias klamrowy, można
użyć liczby N określającej N-ty nawias w linii.
( Jak {, ale odnosi się do nawiasów okrągłych, a nie
klamrowych
) Jak }, ale odnosi się do nawiasów okrągłych, a nie
klamrowych
[ Jak {, ale odnosi się do nawiasów kwadratowych, a
nie klamrowych
] Jak }, ale odnosi się do nawiasów kwadratowych, a
nie klamrowych
ESC-^F Po którym następują dwa znaki, zachowuje się jak {,
ale używa tych dwóch znaków jako nawiasów
otwierającego i zamykającego odpowiednio. Na
przykład, "ESC ^F < >" można użyć do przejścia do >
które odpowiada < wyświetlanemu w linii na górze
ekranu.
wersja 332: 22 kwiecień 97 3
less(1) less(1)
ESC-^B Po którym następują dwa znaki, zachowuje się jak },
ale używa tych dwóch znaków jako nawiasów
otwierającego i zamykającego odpowiednio. Na
przykład, "ESC ^B < >" można użyć do przejścia do w
tył do < które odpowiada > wyświetlanemu w linii na
dole ekranu.
m Plus dowolna mała litera; zaznacza bieżącą pozycję
tą literą.
' (Pojedynczy apostrof) Plus dowolna mała litera;
powraca do pozycji zaznaczonej uprzednio tą literą.
Plus kolejny pojedynczy cudzysłów; wraca do pozycji
w której wykonano ostatnią "dużą" komendę
przemieszczania się. Plus ^ lub $, skacze na
początek lub koniec pliku, odpowiednio. Znaczniki
pozycji są zachowywane przy otwieraniu nowego
pliku, tak więc komendy ' można użyć do przełącza
nia między plikami wejściowymi.
^X^X Tak jak pojedynczy apostrof.
/wzór Szukaj w przód w pliku N-tej linii zawierającej
wzór. N domyślnie równa się jeden. Wzór to
wyrażenie regularne rozpoznawane przez ed.
Szukanie zaczyna się od drugiej wyświetlanej linii
(ale patrz opcje -a i -j, które to zmieniają).
Pewne znaki mają specjalne znaczenie jeśli wprowad
zono je na początku wzoru; zmieniają one typ szuka
nia, a nie są traktowane jako część wzoru:
^N lub !
Szukaj linii które NIE pasują do wzoru.
^E lub *
Szukaj w wielu plikach. To jest, jeśli
szukanie doszło do końca bieżącego pliku bez
znalezienia dopasowania, ciągnie się ono
dalej w kolejnym pliku z listy podanej w
linii komend.
^F lub @
Zacznij szukanie od pierwszej linii PIER
WSZEGO pliku z listy z linii komend,
niezależnie od tego co aktualnie wyświetlane
jest na ekranie, oraz ustawień opcji -a i
-j.
^K Podświetlaj każdy tekst który pasuje do
wzoru na bieżącym ekranie, ale nie przesuwaj
się do pierwszego dopasowania (KEEP = utrzy
maj bieżącą pozycję).
wersja 332: 22 kwiecień 97 4
less(1) less(1)
^R Nie interpretuj metaznaków wyrażeń regu
larnych; to jest, wykonaj proste porównanie
tekstowe.
?wzór Szukaj w tył w pliku N-tej linii zawierającej wzór.
Szukanie zaczyna się od linii znajdującej się tuż
przed linią wyświetlaną na samym dole [czyli w
przedostatniej linii ekranu - GSN]
Pewne znaki mają specjalne znaczenie, jak w
komendzie /:
^N lub !
Szukaj linii które NIE pasują do wzoru.
^E lub *
Szukaj w wielu plikach. To jest, jeśli
szukanie doszło do początku bieżącego pliku
bez znalezienia dopasowania, ciągnie się ono
dalej w poprzednim pliku z listy podanej w
linii komend.
^F lub @
Zacznij szukanie od ostatniej linii OSTAT
NIEGO pliku z listy z linii komend,
niezależnie od tego co aktualnie wyświetlane
jest na ekranie, oraz ustawień opcji -a i
-j.
^K Jak w szukaniu w przód.
^R Jak w szukaniu w przód.
ESC-/wzór
To samo co "/*".
ESC-?wzór
To samo co "?*".
n Powtórz poprzednie szukanie, dla N-tej linii zaw
ierającej ostatni wzór. Jeśli poprzednie szukanie
zmodyfikowano przez ^N, szukanie jest wykonywane
dla N-tej linii NIE zawierającej wzoru. Jeśli
poprzednie szukanie zmodyfikowano przez ^E,
szukanie ciągnie się przez następny (lub poprzedni)
plik, jeśli nie wystarczył plik bieżący. Jeśli
poprzednie szukanie zmodyfikowano przez ^R,
szukanie wykonywane jest bez użycia wyrażeń regu
larnych. Jeśli poprzednie szukanie było zmody
fikowane przez ^F lub ^K, nie występuje żaden
efekt.
N Powtórz poprzednie szukanie, ale w przeciwnym
kierunku.
wersja 332: 22 kwiecień 97 5
less(1) less(1)
ESC-n Powtórz poprzednie szukanie, ale przekraczając
granice plików. Efekt jest taki sam jak gdyby
poprzednie szukanie zmodyfikowano przez *.
ESC-N Potwórz poprzednie szukanie, ale w przeciwnym
kierunku i przekraczając granice plików.
ESC-u Cofnij podświetlanie szukania. Wyłącz podświet
lanie łańcuchów pasujących do bieżącego wzoru
szukania. Jeśli podświetlenie już jest wyłączone z
powodu poprzedniej komendy ESC-u, włącz je z
powrotem. Podświetlenie włączy też każda komenda
szukająca (można je też wyłączyć przełączając opcję
-G, w którym to przypadku komendy szukające nie
włączają go z powrotem).
:e [filename]
Obejrzyj nowy plik. Jeśli brakuje nazwy pliku,
plik "bieżący" (patrz komendy :n i :p poniżej) z
listy plików z linii komend jest oglądany na nowo.
Znak procenta (%) w nazwie pliku zastępowany jest
nazwą pliku bieżącego. Znak funta (#) jest
zastępowany nazwą poprzednio oglądanego pliku.
Pozwala to na wprowadzenie nazwy pliku zawierającej
w nazwie znak procenta. Podobnie, dwa kolejne
znaki funta są zastępowane pojedynczym znakiem
funta. Nazwa pliku dostawiana jest do listy plików
z linii komend, tak aby można ją było obejrzeć
kolejnymi komendami :n i :p. Jeśli nazwa pliku
składa się z kilku plików, wszystkie one są dostaw
iane do listy plików, i oglądany jest pierwszy z
nich. Jeśli nazwa pliku zawiera jedną lub więcej
spacji, cała nazwa musi być ujęta w cudzysłowy
(zobacz też opcja -").
^X^V lub E
To samo co :e. Uwaga: niektóre systemy używają ^V
jako specjalnego znaku dosłowności. W takich sys
temach możesz nie mieć możliwości użyć ^V.
:n Obejrzyj następny plik (z listy plików podanej w
linii komend). Jeśli podano liczbę N, oglądany
jest N-ty następny plik.
:p Obejrzyj poprzedni plik (z listy plików podanej w
linii komend). Jeśli podano liczbę N, oglądany
jest N-ty poprzedni plik.
:x Obejrzyj pierwszy plik z listy plików podanej w
linii komend. Jeśli podano liczbę N, oglądany jest
N-ty plik na liście.
= lub ^G lub :f
Wypisz pewne informacje o pliku właśnie oglądanym,
wersja 332: 22 kwiecień 97 6
less(1) less(1)
w tym jego nazwę oraz numer linii i offset bajtowy
dolnej wyświetlanej linii. Jeśli to możliwe, wyp
isywana jest także długość pliku, ilość linii w
pliku oraz procentowa wielkość pliku ponad ostatnią
wyświetlaną linią.
- Plus jedna lub więcej opcji linii komend (patrz
niżej): zmienia ustawienie tej opcji i wypisuje
komunikat opisujący nowe ustawienie. Jeśli opcja
ma wartość liczbową (jak -b lub -h) lub łańcuchową
(jak -P lub -t), wartość można wprowadzić tuż po
literze opcji. Jeśli nie wprowadzono nowej
wartości, wypisywany jest komunikat o bieżącym
ustawieniu i nic nie ulega zmianie.
-+ Plus jedna z liter opcji linii komend (patrz
niżej); przywraca opcję do ustawienia domyślnego i
wypisuje komunikat opisujący nowe ustawienie
(komenda "-+X" dokonuje tego samego co opcja "-+X"
w linii komend). Nie działa to dla opcji mających
wartość łańcuchową.
-- Plus jedna z liter opcji linii komend (patrz
niżej); ustawia opcję na wartość przeciwną ustawie
niu domyślnego i wypisuje komunikat opisujący nowe
ustawienie (komenda "--X" dokonuje tego samego co
opcja "--X" w linii komend). Nie działa to dla
opcji mających wartość liczbową lub łańcuchową.
_ (podkreślenie). Plus jedna z liter opcji linii
komend (patrz niżej); wypisuje komunikat opisujący
bieżące ustawienie tej opcji. Nie zmienia ustaw
ienia.
+cmd Powoduje że podana cmd jest wykonywana za każdym
razem gdy oglądany jest nowy plik. Na przykład, +G
powoduje że less zaczyna wyświetlanie każdego pliku
od końca raczej niż od początku.
V Wypisz numer bieżącej wersji less
q lub Q lub :q lub :Q lub ZZ
Wychodzi z less.
Następujące cztery komendy mogą, ale nie muszą być
prawidłowe, zależnie od twojej instalacji.
v Wywołuje edytor do edycji właśnie oglądanego pliku.
Edytor pobierany jest pobierany ze zmiennej
środowiskowej VISUAL, jeśli ta jest określona, lub
EDITOR, jeśli VISUAL nie jest określona, a w każdym
razie domyślnie "vi", jeśli ani VISUAL ani EDITOR
jest określona. Patrz też omówienie LESSEDIT po
wersja 332: 22 kwiecień 97 7
less(1) less(1)
sekcji o ZNAKACH ZACHĘTY poniżej.
! komenda-shella
Wywołuje shella i wykonuje podaną komendę shella.
Znak procenta (%) jest zastępowany nazwą bieżącego
pliku. Znak funta (#) jest zastępowany nazwą
poprzednio oglądanego pliku. "!!" powtarza ostatnią
komendę shellową. "!" bez komendy wywołuje po
prostu shella. W systemach Unixowych, nazwa
shella pobierana jest ze zmiennej środowiskowej
SHELL, a w każdym razie domyślnie "sh". W sys
temach MS-DOS i OS/2, shellem jest zwykły procesor
komend.
| <m> komenda-shella
<m> przedstawia dowolną literę-znacznik. Przesyła
rurką sekcję podanego pliku do podanej komendy
shellowej. Sekcja pliku która ma zostać przesłana
to ta znajdująca się między pierwszą linią
bieżącego ekranu i pozycją oznaczoną literą. <m>
może też równać się ^ lub $, oznaczając odpowiednio
początek lub koniec pliku. Jeśli <m> równa się .
lub znakowi nowej linii, przesyłany jest bieżący
ekran.
s nazwa_pliku
Zapisz wejście do pliku. Działa to tylko wtedy gdy
wejście jest rurką, a nie zwyczajnym plikiem.
OPCJE
Opcje linii komend są opisane poniżej. Większość opcji
można zmieniać w trakcie działania less, używając komendy
"-".
Opcje pobierane są także ze zmiennej środowiskowej LESS.
Na przykład, żeby uniknąć pisania "less -options..." za
każdym wywołaniem less, możesz powiedzieć csh:
setenv LESS "-options"
lub, jeśli używasz sh:
LESS="-options"; export LESS
W MS-DOSie, nie potrzebujesz cudzysłowów, ale powinieneś
zastąpić wszystkie znaki procenta w łańcuchu opcji
podwójnymi znakami procenta.
Zmienna środowiskowa analizowana jest przed linią komendą,
tak więc opcje linii komend unieważniają zmienną LESS.
Jeśli jakaś opcja pojawia się w zmiennej LESS, można ją
przywrócić do stanu domyślnego w linii komend poprzedzając
opcję znakami "-+".
wersja 332: 22 kwiecień 97 8
less(1) less(1)
Dla opcji takie jak -P, wymagające następującego po nich
łańcucha, można użyć znaku dolara ($) sygnalizującego
koniec łańcucha.
-? Opcja ta wyświetla podsumowanie komend akcep
towanych przez less (to samo co komenda h).
Zależnie od tego jak twój shell interpretuje znak
zapytania, może być koniecznym zacytowanie go, jako
"-\?".
--help To samo co -?.
-a Powoduje że szukania zaczynają się po ostatniej
linii wyświetlanej na ekranie, przeskakując wszys
tkie wyświetlane nań linie. Domyślnie szukania
zaczynają się od drugiej linii ekranu (albo po
ostatniej znalezionej linii; patrz opcja -j).
-bn Podaje liczbę buforów jaką less użyje dla każdego
pliku. Bufory mają wielkość kilobajta, i domyślnie
dla każdego pliku używanych jest ich 10 (chyba że
plik jest rurką, patrz opcja -B). Liczba n określa
inną liczbę używanych buforów.
-B Domyślnie, kiedy dane są odczytywane z rurki,
bufory są alokowane automatycznie, w miarę
potrzeby. Jeśli przez rurkę czytana jest duża
ilość danych, może to spowodować zaalokowanie
znacznej ilości pamięci. Opcja -B wyłącza ową
automatyczną alokację buforów dla rurek, tak iż
używana jest tylko liczba buforów podana opcją -b.
Uwaga: używanie -B może spowodować nieprawidłowe
wyświetlanie, ponieważ tylko ostatnio oglądana
część pliku jest trzymana w pamięci; wszelkie
poprzednie dane są tracone.
-c Powoduje że pełne odświeżania ekranu są rysowane od
górnej linii w dół. Domyślnie, pełne odświeżania
ekranu są dokonywane poprzez przewijanie z dołu
ekranu.
-C Opcja -C działa tak jak -c, ale ekran jest czyszc
zony przed odświeżeniem.
-d Opcja -d wyłącza komunikat o błędzie wyświetlany
zwykle jeśli terminal jest niemy, to jest, brakuje
w nim ważnych zdolności, takich jak [zdolność do]
odświeżania ekranu lub przewijania w tył. Opcja -d
nie zmienia w każdym razie zachowania less na
niemym terminalu.
-Dxkolor
[tylko MS-DOS] Ustawia kolor wyświetlanego tekstu.
x to pojedynczy znak który wybiera rodzaj tekstu
wersja 332: 22 kwiecień 97 9
less(1) less(1)
dla którego ustawiany jest kolor: n=normalny,
s=standardowe wyjście, d=pogrubiony, u=podkreślony,
k=migający. kolor to para liczb rozdzielona
kropką. Pierwsza liczba określa kolor pierwszego
planu, a druga kolor tła tekstu. Pojedyncza liczba
N oznacza to samo co N.0.
-e Powoduje że less automatycznie kończy pracę za
drugim razem gdy osiągnie koniec pliku. Domyślnie,
jedyną metodą wyjścia z less jest komenda "q".
-E Powoduje że less automatycznie kończy pracę jak
tylko osiągnie koniec pliku.
-f Wymusza otwieranie plików nieregularnych (plik
nieregularny to katalog lub specjalny plik
urządzenia). Również wyłącza komunikat ostrze
gawczy gdy otwierany jest plik binarny. Domyślnie
less odmówi otwarcia pliku nieregularnego.
-g Normalnie less podświetla WSZYSTKIE łańcuchy które
pasują do ostatniej komendy szukania. Opcja -g
zmienia to zachowanie, każąc podświetlać tylko ten
konkretny łańcuch który znaleziono ostatnią komendą
szukania. Może to spowodować że less będzie pra
cował nieco szybciej niż domyślnie.
-G Opcja -G wyłącza wszystkie podświetlania łańcuchów
znalezionych komendami szukania.
-hn Określa maksymalną liczbę linii do przewijania w
tył. Jeśli koniecznym jest przewinięcie w tył o
więcej niż n linii, ekran jest rysowany na nowo w
kierunku w przód. Jeśli terminal nie ma możliwości
przewijania w dół, zakładane jest -h0).
-i Powoduje że szukania ignorują wielkośc liter; to
jest, litery małe i duże są uważane za identyczne.
Opcja ta jest ignorowana jeśli we wzorze szukania
wystąpią jakiekolwiek duże litery; innymi słowy,
jeśli wzór zawiera duże litery, szukanie go nie
ignoruje wielkości liter.
-I Jak -i, ale szukania ignorują wielkość liter nawet
jeśli wzór zawiera duże litery.
-jn Określa linię na ekranie w której umieszczona ma
być linia "docelowa". Linia docelowa to obiekt
szukania tekstu, szukania tagów, skakania do linii
o numerze, skakania do pozycji w procentach, lub
skakania do zaznaczonej pozycji. Linie na ekranie
określane są numerem; linia górna to 1, następna 2,
i tak dalej. Numery mogą być negatywne, określając
linie w odniesieniu do dołu ekranu: dolna linia
wersja 332: 22 kwiecień 97 10
less(1) less(1)
ekranu to -1, druga od dołu -2, i tak dalej. Jeśli
użyto opcji -j, szukania zaczynają się od linii
następującej tuż po linii docelowej. Na przykład
jeśli użyto -j4, linią docelową jest czwarta linia
ekranu, szukania więc zaczynają się w linii piątej.
-knazwa_pliku
Każe less otworzyć i zinterpretować nazwany plik
jako plik lesskey(1). Można podać wielokrotne
opcje -k. Jeśli ustawiona jest zmienna
środowiskowa LESSKEY, lub jeśli plik lesskey znaj
duje się w standardowym miejscu (patrz PRZYPISANIA
KLAWISZY), jest on także używany jako plik lesskey.
-m Powoduje że less pokazuje rozwinięty znak zachęty
(jak more), z procentową pozycją w pliku.
Domyślnie, znakiem zachęty less jest dwukropek.
-M Powoduje że less zachęca jeszcze bardziej niż more.
-n Wyłącza numery linii. Wartość domyślna (używaj
numerów linii) może spowodować że less będzie
działał w niektórych przypadkach wolniej, zwłaszcza
z bardzo dużym plikiem wejściowym. Wyłączenie
numerów linii opcją -n pozwoli uniknąć tego prob
lemu. Używanie numerów linii oznacza: numer linii
będzie wyświetlany w rozwiniętym znaku zachęty i
komendzie =, a komenda v przekaże bieżący numer
linii edytorowi (patrz także omówienie LESSEDIT i
ZNAKÓW ZACHĘTY poniżej).
-N Powoduje że numery linii wyświetlane są na początku
każdej linii ekranowej.
-onazwa_pliku
Powoduje że less kopiuje swoje wejście do nazwanego
pliku podczas oglądania. Działa to tylko wtedy gdy
plik wejściowy jest rurką, a nie zwykłym plikiem.
Jeśli plik już istnieje, less zapyta o potwierdze
nie przed nadpisaniem go.
-Onazwa_pliku
Opcja -O jest podobna do -o, ale nadpisze ist
niejący plik bez pytania o potwierdzenie.
Jeśli nie podano pliku logu, opcji -o i -O można
użyć z wnętrza less do jego określenia. Bez nazwy
pliku, będą one po prostu podawać nazwę pliku logu.
Komenda "s" jest równoważna podaniu -o z wnętrza
less.
-pwzór Opcja -p w linii komend jest równoważna podaniu
wzoru +/wzór; to jest, mówi ona less aby rozpoczął
od pierwszego wystąpienia wzór w pliku
wersja 332: 22 kwiecień 97 11
less(1) less(1)
-Pzachęta
Daje metodę przystosowania trzech stylów znaku
zachęty do twoich upodobań. Opcja umieszczana jest
normalnie w zmiennej środowiskowej LESS, a nie
wpisywana po każdej komendzie less. Taka opcja
musi być albo ostatnią opcją w zmiennej LESS, albo
być zakończona znakiem dolara. -Ps plus łańcuch
zmienia domyślną (krótką) zachętę na ten łańcuch.
-Pm zmienia średnią (-m) zachętę. -PM zmienia
długą (-M) zachętę. -Ph zmienia zachętę na ekranie
pomocy. -P= zmienia komunikat wypisywany komendą
=. Wszystkie łańcuchy zachęty składają się z sek
wencji liter i specjalnych sekwencji escapeowych.
Zobacz sekcja ZNAKI ZACHĘTY po więcej szczegółów.
-q Powoduje średnio "ciche" działanie: dzwonek termi
nala nie dzwoni jeśli próbowano przewinąć poza
koniec pliku lub przed jego początek - jeśli termi
nal ma "dzwonek wizualny", jest on używany zamiast
zwykłego. Dzwonek zadzwoni przy niektórych innych
błędach, jak wpisywanie niewłaściwych znaków.
Domyślnym ustawieniem jest dzwonienie we wszystkich
takich przypadkach.
-Q Powoduje całkowicie "ciche" działanie: dzwonek ter
minala nigdy nie dzwoni.
-r Powoduje wyświetlanie "surowych" znaków kontrol
nych. Domyślnie znaki kontrolne wyświetlane są z
użyciem notacji z daszkiem; na przykład, Control-A
(ósemkowo 001) wyświetlane jest jako "^A". Uwaga:
gdy używana jest opcja -r, less nie potrafi
zachowywać faktycznego wyglądu ekranu (ponieważ to
zależy od tego jak ekran reaguje na każdy rodzaj
znaku kontrolnego). Mogą więc wystąpić różne prob
lemy z wyświetlaniem, jak dzielenie długich linii w
niewłaściwym miejscu.
-s Powoduje ściskanie kolejnych pustych linii w poje
dynczą linię pustą. Użyteczne przy oglądaniu
wyjścia nroffa.
-S Powoduje że linie dłuższe niż szerokość ekranu są
ucinane, a nie zawijane. To jest, reszta długiej
linii jest po prostu odrzucana. Domyślnie długie
linie są zawijane; to jest, reszta wyświetlana jest
w następnej linii.
-ttag Opcja -t, plus zaraz po niej TAG, będzie edytować
plik zawierający ów tag. Ażeby to działało, w
bieżącym katalogu musi istnieć plik zwany "tags",
zbudowany uprzednio komendą ctags(1). Opcja ta
może być podana również z wnętrzna less (komendą
-), jako metoda oglądnięcia nowego pliku. Komenda
wersja 332: 22 kwiecień 97 12
less(1) less(1)
:t jest równoważna podaniu -t z wnętrza less.
-Tplik_tagów
Podaje plik tagów który należy użyć zamiast "tags".
-u Powoduje że wsteczne spacje i powroty karetki są
traktowane jako znaki drukowalne; to jest, posyłane
są one na terminal jeśli pojawią się w wejściu.
-U Powoduje że wsteczne spacje, tabulacje i powroty
karetki są traktowane jako znaki kontrolne; to
jest, obsługiwane są one jak przy podaniu opcji -r.
Domyślnie, jeśli podano ani -u ani -U, wsteczne
spacje występujące obok znaku podkreślenia są trak
towane specjalnie; wyświetlany jest podkreślony
tekst, z użyciem sprzętowego podkreślania termi
nala. Także wsteczne spacje występujące między
dwoma identycznymi znakami są traktowane specjal
nie: wyświetlany jest tekst naddrukowany, z użyciem
sprzętowego pogrubienia terminala. Pozostałe
wsteczne spacje są usuwane, razem z poprzedzającym
znakiem. Powroty karetki po których następuje nowa
linia są usuwane. Inne powroty karetki obsługiwane
są jak przy podaniu opcji -r. Tekstu który jest
naddrukowany lub podkreślony można szukać [także]
jeśli działa ani -u ani -U.
-V Wyświetl numer wersji less.
--version
To samo co -V.
-w Powoduje że do reprezentowania linii poza końcem
pliku używane są linie puste. Domyślnie używany
jest znak tyldy (~).
-xn Ustaw pozycje tabulacji co n pozycji. Domyślną
wartością n jest 8.
-X Wyłącz wysyłanie znaków inicjalizacji i deinicjal
izacji termcapa na terminal. Jest to czasami
pożądane, jeżeli łańcuch deinicjalizacyjny robi coś
niepotrzebnego, jak czyszczenie ekranu.
-yn Określa maksymalną liczbę linii do przesunięcia w
przód. Jeśli koniecznym jest przesunięcie o więcej
niż n linii, zamiast tego odświeżany jest ekran.
Opcji -c lub -C można użyć do odświeżenia ekranu od
jego góry, jeśli jest to pożądane. Domyślnie każdy
ruch w przód powoduje przewijanie.
-[z]n Zmień domyślny rozmiar okna przewijania na n linii.
Domyślnie jeden pełny ekran. Do zmiany rozmiaru
wersja 332: 22 kwiecień 97 13
less(1) less(1)
okna można też użyć komend z i w. "z" można
opuścić dla kompatybilności z more. Jeśli podana
liczba n ujemna, oznacza n linii mniej niż bieżący
rozmiar ekranu. Na przykład, jeśli ekran ma 24
linie, -z-4 ustawia okno przewijania na 20 linii.
Jeśli ekran zostanie rozszerzony do 40 linii, okno
przewijania automatycznie zmieni się na 36 linii.
-" Zmień znak cytujący w nazwach plików. Może to być
konieczne przy nazywaniu pliku zawierającego
zarówno znaki spacji jak i cudzysłowy. Jeśli
następuje po niej pojedynczy znak, zmienia ona znak
cytujący na tenże znak. Nazwa pliku zawierająca
spacje powinna odtąd być otoczona tym znakiem, a
nie cudzysłowami. Jeśli następują po niej dwa
znaki, zmienia ona znak otwierający cytowanie na
znak pierwszy, a zamykający na drugi. Nazwa pliku
zawierająca spacje powinna odtąd być poprzedzona
znakiem otwierającym i zakończona znakiem
zamykającym. Zauważ że nawet jeśli zmieniono znaki
cytujące, opcja ta pozostaje jako -" (myślnik plus
cudzysłów).
-- Argument linii komend "--" oznacza koniec argu
mentów opcji. Wszelkie argumenty następujące po
nim są interpretowane jako nazwa pliku. Może być
to przydatne przy oglądaniu pliku którego nazwa
zaczyna się od "-" lub "+".
+ Jeśli opcja linii komend zaczyna się od +, reszta
opcji uważana jest za początkową komendę less. Na
przykład, +G mówi less aby zaczął od końca pliku
raczej niż od początku, a +/xyz mówi mu aby zaczął
od pierwszego wystąpienia "xyz" w pliku. W przy
padku szczególnym, +<liczba> działa jak +<liczba>,
to jest, rozpoczyna wyświetlanie od określonego
numeru linii (zobacz jednak zastrzeżenie przy
komendzie g powyżej). Jeśli opcja zaczyna się od
++, początkowa komenda odnosi się do każdego
oglądanego pliku, nie tylko pierwszego. Komendy +
opisywanej powyżej można też użyć do ustawienia
(lub zmiany) komendy początkowej dla każdego pliku.
LINIA EDYCJI
Gdy wprowadzana jest linia komend u dołu ekranu (na
przykład nazwa pliku dla komendy :e, albo wzór dla komendy
szukającej), do manipulowania nią można użyć pewnych klaw
iszy. Większość komend ma formę alternatywną w [naw
iasach], której można użyć jeśli jakiś klawisz nie ist
nieje na danej klawiaturze (formy w nawiasach nie działają
w wersji MS-DOS). Każdy z tych specjalnych klawiszy można
wprowadzić dosłownie poprzedzając go znakiem dosłowności,
^V lub ^A. Sam backlash można też wprowadzić dosłownie
wersja 332: 22 kwiecień 97 14
less(1) less(1)
wprowadzając dwa backslashe.
STRZAŁKA_W_LEWO [ ESC-h ]
Przesuń kursor jedno miejsce w lewo.
STRZAŁKA_W_PRAWO [ ESC-l ]
Przesuń kursor jedno miejsce w prawo.
^STRZAŁKA_W_LEWO [ ESC-b lub ESC-STRZAŁKA_W_LEWO ]
(To jest, CONTROL i STRZAŁKA_W_LEWO równocześnie).
Przesuń kursor o jedno słowo w lewo.
^STRZAŁKA_W_PRAWO [ ESC-w lub ESC-STRZAŁKA_W_LEWO ]
(To jest, CONTROL i STRZAŁKA_W_LEWO równocześnie).
Przesuń kursor o jedno słowo w prawo.
HOME [ ESC-0 ]
Przesuń kursor na początek linii.
END [ ESC-$ ]
Przesuń kursor na koniec linii.
BACKSPACE
Usuń znak na lewo od kursora lub anuluj komendę
jeśli linia komend jest pusta.
DELETE lub [ ESC-x ]
Usuń znak pod kursorem.
^BACKSPACE [ ESC-BACKSPACE ]
(To jest, CONTROL i BACKSPACE równocześnie). Usuń
jedno słowo na lewo od kursora.
^DELETE [ ESC-X lub ESC-DELETE ]
(To jest, CONTROL i DELETE równocześnie). Usuń
słowo pod kursorem.
UPARROW [ ESC-k ]
Odzyskaj poprzednią linię komend.
DOWNARROW [ ESC-j ]
Odzyskaj następną linię komend.
TAB Dokończ częściową nazwę pliku na lewo od kursora.
Jeśli pasuje ona do więcej niż jednej nazwy pliku,
do linii komend wprowadzane jest pierwsze dopa
sowanie. Powtórne TABy przełączają wkoło pozostałe
nazwy plików. Jeśli dokończona nazwa pliku jest
katalogiem, dołączany jest do niej "/" (W systemach
MS-DOS dołączany jest "\"). Zmienna środowiskowa
LESSSEPARATOR może być użyta do określenia innego
znaku który należy dołączyć do nazwy katalogu.
wersja 332: 22 kwiecień 97 15
less(1) less(1)
BACKTAB [ ESC-TAB ]
Tak jak TAB, ale przełącza pasujące nazwy plików w
odwrotnym porządku.
^L Dokończ częściową nazwę pliku na lewo od kursora.
Jeśli pasuje ona do więcej niż jednej nazwy pliku,
do linii komend wprowadzane są wszystkie dopasowa
nia (jeśli się mieszczą).
^U (Unix) lub ESC (MS-DOS)
Usuń całą linię komend lub anuluj komendę jeśli
linia komend jest pusta. Jeśli zmieniłeś znak kill
w Unixie na coś innego niż ^U, zamiast ^U będzie
używany tenże znak.
PRZYPISANIA KLAWISZY
Możesz zdefiniować swoje własne komendy lessa używając
programu lesskey(1) do stworzenia pliku lesskey. Plik ten
określa zestaw klawiszy komend oraz działanie skojarzone z
każdym klawiszem. Możesz też użyć lesskey do zmiany klaw
iszy linii edycji (patrz LINIA EDYCJI), oraz ustawienia
zmiennych środowiskowych. Jeśli ustawiona jest zmienna
środowiskowa LESSKEY, less używa jej [wartości] jako nazwy
pliku lesskey. W przeciwnym razie, less szuka pliku
lesskey w standadrowym miejscu. W systemach Unixowych,
less szuka pliku lesskey zwanego "$HOME/.less". W sys
temach MS-DOS, less szuka pliku lesskey zwanego
"$HOME/_less", a jeśli go tam nie znalazł, pliku lesskey
zwanego "_less" w każdym katalogu określonym przez zmienną
środowiskową PATH. W systemach OS/2, less szuka pliku
lesskey zwanego "$HOME/_less.ini", a jeśli go tam nie
znalazł, pliku lesskey zwanego "less.ini" w każdym kata
logu określonym przez zmienną środowiskową INIT, a jeśli i
tam go nie znalazł, szuka pliku lesskey zwanego "less.ini"
w każdym katalogu określonym przez zmienną środowiskową
PATH. Zobacz manpage lesskey po więcej szczegółów.
PREPROCESOR WEJŚCIA
Możesz dla less zdefiniować "preprocesor wejścia". Zanim
less otwiera jakiś plik, daje najpierw twojemu preproce
sorowi wejścia szansę zmodyfikowania sposobu w jaki
wyświetlana jest zawartość pliku. Preprocesor wejścia to
po prostu wykonywalny program (lub skrypt shella), który
zapisuje zawartość pliku do innego pliku, zwanego plikiem
zastępującym. Następnie wyświetlana jest zawartość pliku
zastępującego, zamiast pliku oryginalnego. Użytkownikowi
będzie się jednak wydawać że otwarty został oryginalny
plik; to jest, less wyświetli oryginalną nazwę pliku jako
nazwę bieżącego pliku.
Preprocesor wejścia otrzymuje jeden argument linii komend,
oryginalną nazwę pliku wprowadzoną przez użytkownika.
wersja 332: 22 kwiecień 97 16
less(1) less(1)
Powinien on stworzyć plik zastępujący, a kiedy zakończy
pracę, wypisać nazwę pliku zastępującego na swoje standar
dowe wejście. Jeśli preprocesor wejścia nie wypisze nazwy
pliku zastępującego, less używa pliku oryginalnego, jak
zwykle. Preprocesor wejścia nie jest wywoływany przy
oglądaniu standardowego wejścia. Aby przygotować jakiś
preprocesor, ustaw zmienną środowiskową LESSOPEN na linię
komend która wywoła twój preprocesor. Ta linia komend
powinna zawierać jedno wystąpienie łańcucha "%s", który
zostanie zastąpiony nazwą pliku podczas wywołania komendy
preprocesora.
Gdy less zamyka plik otworzony tym sposobem, wywoła inny
program, zwany postprocesorem wejścia, który może dokonać
wszelkich pożądanych działań czyszczących (jak usuwanie
pliku zastępującego stworzonego przez LESSOPEN). Aby przy
gotować jakiś preprocesor, ustaw zmienną środowiskową
LESSCLOSE na linię komend która wywoła twój postprocesor.
Ta linia komend może zawierać dwa wystąpienia łańcucha
"%s"; pierwsze zostanie zastąpione oryginalną nazwą pliku,
a druga nazwą pliku zastępującego wypisanego przez
LESSOPEN.
Na przykład, w wielu systemach Unixowych, poniższe dwa
skrypty pozwola ci przechowywać pliki w formie skompre
sowanej, ale dalej umożliwią less oglądać je bezpośrednio:
lessopen.sh:
#! /bin/sh
case "$1" in
*.Z) uncompress -c $1 >/tmp/less.$$ 2>/dev/null
if [ -s /tmp/less.$$ ]; then
echo /tmp/less.$$
else
rm -f /tmp/less.$$
fi
;;
esac
lessclose.sh:
#! /bin/sh
rm $2
Aby użyć tych skryptów, umieść oba tam skąd mogą być
wykonywane i ustaw LESSOPEN="lessopen.sh %s", oraz
LESSCLOSE="lessclose.sh %s %s". Można napisać bardziej
złożone skrypty LESSOPEN i LESSCLOSE, akceptujące inne
typy plików skompresowanych itd.
Możliwe jest także przygotowanie preprocesora wejścia
posyłającego dane bezpośrednio rurką do less, raczej niż
wstawianiem danych do pliku zastępującego. Unika się w
ten sposób potrzeby odkompresowania całego pliku zanim
zacznie się go oglądać. Preprocesor wejścia działający w
wersja 332: 22 kwiecień 97 17
less(1) less(1)
ten sposób zwany jest rurką wejściową. Rurka wejściowa,
zamiast wypisywać nazwę pliku wyjściowego na standardowe
wyjście, wypisuje całą zawartość pliku zastępującego na
standardowe wyjście. Jeśli rurka nie wypisze żadnych
znaków na standardowe wyjście, plik zastępujący nie ist
nieje i less użyje pliku oryginalnego, jak zwykle. Aby
użyć rurki wejściowej, zmień pierwszy znak w zmiennej
środowiskowej LESSOPEN na kreskę poziomą (|), aby zaz
naczyć że preprocesor wejściowy jest rurką.
Dla przykładu, w wielu systemach Unixowych, poniższy
skrypt zadziała tak jak poprzednie skrypty przykładowe:
lesspipe.sh:
#! /bin/sh
case "$1" in
*.Z) uncompress -c $1 2>/dev/null
;;
esac
Aby użyć tego skryptu, umieść go tam skąd może być wykony
wany i ustaw LESSOPEN="|lesspipe.sh %s". Gdy używa się
rurki wejściowej, można użyć również postprocesora LESS
CLOSE, ale zwykle nie jest on potrzebny, ponieważ nie ma
pliku zastępującego który zależałoby posprzątać. W tym
przypadku nazwą pliku zastępującego przekazywanym do post
procesora LESSCLOSE jest "-".
NARODOWE ZESTAWY ZNAKÓW
W pliku wejściowym istnieją trzy rodzaje znaków:
znaki normalne
mogą być wyświetlane bezpośrednio na ekranie.
znaki kontrolne
nie powinny być wyświetlane bezpośrednio, ale
spodziewa się ich w zwykłych plikach tekstowych
(jak wstecznej spacji i tabulacji).
znaki binarne
nie powinny być wyświetlane bezpośrednio i nie
spodziewa się ich w plikach tekstowych.
"Zestaw znaków" to po prostu opis tego jakie znaki mają
być uważane za normalne, kontrolne i binarne. Zmiennej
środowiskowej LESSCHARSET można uzyć do wybrania zestawu
znaków. Możliwymi wartościami LESSCHARSET są:
ascii Domyślny zestaw znaków. BS, TAB, NL, CR i nowa
strona są znakami kontrolnymi. Wszystkie znaki o
wartościach pomiędzy 127 i 255 są binarne, a wszys
tkie pozostałe - normalne.
wersja 332: 22 kwiecień 97 18
less(1) less(1)
latin1 Wybiera zestaw znaków ISO 8859/1. latin-1 jest tym
samym co ASCII, z wyjątkiem tego że znaki między
161 i 255 są traktowane jako normalne.
dos Wybiera zestaw znaków odpowiedni dla MS-DOSu.
koi8-r Wybiera rosyjski zestaw znaków
next Wybiera zestaw znaków odpowiedni dla komputerów
NeXT.
W wypadkach szczególnych można chcieć przystosować less do
używania zestawu znaków innego niż te definiowalne przez
LESSCHARSET. W takim przypadku można użyć zmiennej
środowiskowej LESSCHARDEF do zdefiniowania zestawu znaków.
Powinna być ona ustawiona na łańcuch którego każdy znak
określa jeden znak w zestawie znaków. Znak "." używany
jest dla znaków normalnych, "c" dla kontrolnych i "b" dla
binarnych. Można użyć liczby dziesiętnej oznaczającej
powtórzenie. Na przykład, "bccc4b." oznaczałoby że znak
[o kodzie] 0 jest binarny, 1, 2 i 3 są kontrolne, 4, 5, 6
i 7 są binarne, a 8 jest normalny. Wszystkie znaki po
ostatnim są przyjmowane za takie same jak ostatni, znaki
więc pomiędzy 9 a 255 byłby tu normalne (jest to przykład,
niekonieczne odpowiadający jakiemuś rzeczywistemu zesta
wowi znaków).
Tabela poniższa pokazuje wartość LESSCHARDEF równoważną
każdej z możliwych wartości LESSCHARSET:
ascii 8bcccbcc18b95.b
latin1 8bcccbcc18b95.33b.
dos 8bcccbcc12bc5b95.b.
koi8-r 8bcccbcc18b95.b128.
next 8bcccbcc18b95.bb125.bb
Jeśli ani LESSCHARSET ani LESSCHARDEF są ustawione, ale
twój system obsługuje interfejs setlocale,less użyje set
locale do określenia zestawu znaków. setlocale kon
trolowane jest ustawieniem zmiennych środowiskowych LANG
lub LC_TYPE.
Znaki binarne i kontrolne wyświetlane są w odwróconych
kolorach. Każdy taki znak wyświetlany jest w notacji z
daszkiem, jeśli to możliwe (np. ^A dla Control-A).
Notacja z daszkiem używana jest tylko jeśli odwrócenie
trzeciego bitu od końca daje normalny znak drukowalny. W
przeciwnym razie znak jest wyświetlany jako cyfra szes
nastkowa w nawiasach ostrych. Format ten można zmienić
ustawiając zmienną środowiskową LESSBINFMT. LESSBINFMT
może zaczynać się od "*" i jednego znaku wybierającego
atrybut wyświetlania: "*k" to miganie, "*d" - pogrubienie,
"*u" - podkreślenie, "*s" - odwrócone kolory, "*n" - nor
malny. Jeśli LESSBINFMT nie zaczyna się od "*",
wersja 332: 22 kwiecień 97 19
less(1) less(1)
przyjmowany jest atrybut normalny. Reszta LESSBINFMT to
łańcuch który może zawierać jedną sekwencję escapeującą w
stylu printf (% plus x, X, o, d itd.) Na przykład, jeśli
LESSBINFMT ma wartość "*u[%x]", znaki binarne wyświetlane
są jako podkreślone liczby szesnastkowe otoczone nawiasami
kwadratowymi. Wartością domyślną, jeśli nie określono
LESSBINFMT, jest "*d<%X>".
ZNAKI ZACHĘTY
Opcja -P pozwala ci dostosować znaki zachęty do twoich
upodobań. Łańcuch podany opcji -P zastępuje określony
łańcuch zachęty. Pewne znaki w tym łańcuchu są interpre
towane w sposób szczególny. Mechanizm znaków zachęty jest
raczej skomplikowany, ażeby zapewniać elastyczność, ale
zwykły użytkownik nie musi rozumieć szczegółów kon
struoowania własnych łańcuchów zachęty.
Znak procenta plus dowolny pojedynczy znak rozszerzany
jest zależnie od tego czym jest ów następny znak.
%bX Zastępowany przez offset bajtowy w bieżącym pliku
wejściowym. Po b następuje pojedynczy znak
(pokazany jako X powyżej), który określa linię
której offsetu bajtowego należy użyć. Jeśli
znakiem tym jest "t", używany jest offset bajtowy
linii wyświetlanej na górze ekranu, "m" oznacza
linię środkową, "b" oznacza linię dolną, "B"
oznacza linię tuż przed dolną, a "j" oznacza linię
"docelową", jak to określa opcja -j.
%B Zastępowany przez rozmiar bieżącego pliku
wejściowego.
%E Zastępowany przez nazwę edytora (ze zmiennej
środowiskowej VISUAL, lub EDITOR jeśli VISUAL nie
jest zdefiniowana). Patrz omówienie elementu
LESSEDIT poniżej.
%f Zastępowany przez nazwę bieżącego pliku
wejściowego.
%i Zastępowany przez indeks bieżącego pliku w liście
plików wejściowych.
%lX Zastępowany przez numer linii w pliku wejściowym.
Linia której należy użyć określana jest przez X,
jak w opcji %b.
%L Zastępowany przez numer linii ostatniej linii w
pliku wejściowym.
%m Zastępowany przez całkowitą liczbę plików
wejściowych.
wersja 332: 22 kwiecień 97 20
less(1) less(1)
%pX Zastępowany przez pozycję procentową w bieżącym
pliku wejściowym. Linia której należy użyć
określana jest przez X, jak w opcji %b.
%s To samo co %B.
%t Powoduje że wszystkie spacje występujące na końcu
są usuwane. Zwykle używane na końcu łańcucha, ale
może się pojawić gdziekolwiek.
%x Zastępowany nazwą następnego pliku wejściowego w
liście.
Jeśli jakikolwiek z elementów jest nieznany (na przykład
rozmiar pliku jeśli wejściem jest rurka), drukowany jest
zamiast niego znak zapytania.
Format łańcucha zachęty może być zmieniany zależnie od
pewnych warunków. Pytajnik plus pojedynczy znak zachowuje
się jak "IF"; zależnie od następującego znaku rozpatrywany
jest warunek. Jeśli warunek jest prawdziwy, wszystkie
znaki następujące po znaku zapytania i znaku warunku, aż
do kropki, są umieszczane w zachęcie. Jeśli warunek jest
fałszywy, znaki te nie są tam umieszczane. Dwukropka
występującego między znakiem zapytania i kropką można użyć
do zaznaczenia "ELSE"; wszystkie znaki pomiędzy dwukrop
kiem i kropką są włączane do łańcucha wtedy i tylko wtedy
gdy warunek IF jest fałszywy. Znakami warunku
(następującymi po znaku zapytania) mogą być:
?a Prawda jeśli już włączono do zachęty jakieś znaki.
?bX Prawda jeśli znany jest offset bajtowy określonej
linii.
?B Prawda jeśli znany jest rozmiar bieżącego pliku
wejściowego.
?e Prawda jeśli osiągnięto koniec pliku.
?f Prawda jeśli istnieje nazwa pliku wejściowego (to
jest, wejście nie jest rurką).
?lX Prawda jeśli znany numer określonej linii.
?L Prawda jeśli znany jest numer ostatniej linii
pliku.
?m Prawda jeśli jest więcej niż jeden plik wejściowy.
?n Prawda jeśli jest to pierwsza zachęta w nowym pliku
wejściowym.
?pX Prawda jeśli znana jest pozycja procentowa w pliku
wersja 332: 22 kwiecień 97 21
less(1) less(1)
określonej linii.
?s To samo co "?B".
?x Prawda jeśli istnieje następny plik wejściowy (to
jest, bieżący plik nie jest ostatnim).
Wszystkie znaki inne niż znaki specjalne (znak zapytania,
dwukropek, kropka i backslash) stają się dosłownie częścią
zachęty. Wszystkie znaki specjalne można umieścić w
zachęcie dosłownie poprzedzając je backslashem.
Kilka przykładów:
?f%f:Standardowe wejście.
Ta zachęta wypisuje nazwę pliku, jeśli jest znana, w prze
ciwnym razie łańcuch "Standardowe wejście".
?f%f .?ltLinia %lt:?pt%pt\%:?btBajt %bt:-...
Ta zachęta wypisze nazwę pliku, jeśli jest znana. Po
nazwie pliku następuje numer linii, jeśli znany, w przeci
wnym razie pozycja procentowa, jeśli znana, w przeciwnym
razie offset bajtowy, jeśli znany. W przeciwnym razie
wypisywany jest myślnik. Zauważ że każdy znak zapytania
ma odpowiadającą mu kropkę, i że % po %pt jest włączony
dosłownie poprzez poprzedzenie go backslashem.
?n?f%f .?m(file %i of %m) ..?e(END) ?x- Next: %x..%t
To wypisuje nazwę pliku, jeśli jest to pierwsza zachęta w
pliku, plus komunikat "file N of N", jeśli istnieje więcej
niż jeden plik wejściowy. Następnie, jeśli jesteśmy na
końcu pliku, wypisywany jest łańcuch "(END)" plus nazwa
następnego pliku, jeśli istnieje. Na końcu obcinane są
wszelkie końcowe spacje. Jest to zachęta domyślna. Dla
odniesienia, poniżej podano wartości domyślne pozostałych
dwóch zachęt (odpowiednio -m i -M). Każda złamana jest w
dwie linie, ale tylko dla czytelności.
?n?f%f .?m(file %i of %m) ..?e(END) ?x- Next\: %x.:
?pB%pB\%:byte %bB?s/%s...%t
?f%f .?n?m(file %i of %m) ..?ltline %lt?L/%L. :byte %bB?s/%s. .
?e(END) ?x- Next\: %x.:?pB%pB\%..%t
A tu jest domyślny komunikat drukowany komendą =:
?f%f .?m(file %i of %m) .?ltline %lt?L/%L. .
byte %bB?s/%s. ?e(END) :?pB%pB\%..%t
Rozwijanie zachęt jest używane również do innego celu:
jeśli zdefiniowana jest zmienna środowiskowa LESSEDIT,
wersja 332: 22 kwiecień 97 22
less(1) less(1)
używana jest ona jako komenda do wykonania w momencie
wywołania komendy v. Łańcuch w LESSEDIT rozszerzany jest
tak samo jak łańcuch zachęty. Domyślna wartość LESSEDIT
to:
%E ?lm+%lm. %f
Zauważ że rozszerzane jest to na nazwę edytora, plus znak
+ i numer linii, plus nazwa pliku. Jeśli twój edytor nie
akceptuje składni "+numerlinii", albo ma inne różnice w
składni wywołania, można zmienić zmienną LESSEDIT żeby
zmodyfikować [zachowanie] domyślne/
BEZPIECZEŃSTWO
Gdy zmienna środowiskowa LESSSECURE jest ustawiona na 1,
less pracuje w trybie "bezpiecznym". Oznacza to że
następujące możliwości są wyłączone:
! komenda shell
| komenda pipe
:e komenda examine
v komenda edycyjna
s -o pliku logów
-k używanie plików lesskey
-t używanie plików z tagami.
metaznaki w nazwach plików, takie jak *
dokańczanie nazwy pliku (TAB, ^L)
less może także zostać skompilowany na stałe w trybie
"bezpiecznym".
ZMIENNE ŚRODOWISKOWE
Zmienne środowiskowe mogą być określone albo w środowisku
systemu, jak zwykle, albo w pliku lesskey(1).
COLUMNS
Ustawia liczbę kolumn na ekranie. Ma priorytet na
liczbą kolumn określoną przez zmienną TERM.
EDITOR Nazwa edytora (używanego dla komendy v).
HOME Nazwa katalogu domowego użytkownika (używana do
znalezienia pliku lesskey w systemach Unixowych).
wersja 332: 22 kwiecień 97 23
less(1) less(1)
INIT Nazwa katalogu inicjalizacji użytkownika (używana
do znalezienia pliku lesskey w systemach OS/2).
LANG Język określający zestaw znaków.
LC_CTYPE
Język określający zestaw znaków.
LESS Opcje które są przekazywane less automatyczne.
LESSBINFMT
Format wyświetlania znaków niedrukowalnych i nie-
kontrolnych.
LESSCHARDEF
Określa zestaw znaków.
LESSCHARSET
Wybiera predefiniowany zestaw znaków.
LESSCLOSE
Linia komend wywołująca (opcjonalny) postprocesor
wejścia.
LESSECHO
Nazwa programu lessecho (domyślnie "lessecho").
Program lessecho używany jest do rozszerzania
metaznaków, takich jak * czy ?, w nazwach plików w
systemach Unixowych.
LESSEDIT
Prototypowy łańcuch dla edytora (używany dla
komendy v). Patrz omówienie w sekcji ZNAKI
ZACHĘTY.
LESSKEY
Nazwa domyślnego pliku lesskey(1).
LESSMETACHARS
Lista znaków uważanych za metaznaki przez shella.
LESSMETAESCAPE
Prefiks który less doda przed każdym metaznakiem w
komendach wysyłanych do shella. Jeśli LESS
METAESCAPE jest łańcuchem pustym, komendy zaw
ierające metaznaki nie będą przekazywane shellowi.
LESSOPEN
Linia komend wywołująca (opcjonalny) preprocesor
wejścia.
LESSSECURE
Uruchamia less w trybie "bezpiecznym". Patrz
omówienie w sekcji BEZPIECZEŃSTWO.
wersja 332: 22 kwiecień 97 24
less(1) less(1)
LESSSEPARATOR
Łańcuch do dołączenia do nazwy katalogu przy
dokańczaniu nazwy pliku.
LINES Ustawia liczbę linii na ekranie. Ma priorytet na
liczbą linii określoną przez zmienną TERM.
PATH Ścieżka szukania użytkownika (używana do
znalezienia pliku lesskey w systemach MS-DOS i
OS/2).
SHELL Shell używany przy wykonywany komendy !, oraz do
rozszerzania nazw plików.
TERM Typ terminala na którym uruchamiany jest less.
VISUAL Nazwa e Nazwa edytora (używanego dla komendy v).
PATRZ TAKŻE
lesskey(1)
OSTRZEŻENIA
Komenda = i znaki zachęty (chyba że zmieniono je przez -P)
podają numer linii na górze ekranu, ale offset i pozycję
procentową linii na dole ekranu.
Jeśli używa się komendy :e do nazwania więcej niż jednego
pliku, a jeden z nazwany plików był oglądany poprzednio,
nowe pliki mogą zostać dołączone do listy w nieokreślonym
porządku.
Na pewnych starszych terminalach (tak zwanych terminalach
z "magic cookie") szukanie z podświetlaniem spowoduje
nieprawidłowe wyświetlanie. Na takich terminalach
szukanie z podświetlaniem jest domyślnie wyłączone, aby
uniknąć potencjalnych problemów.
W pewnych przypadkach, kiedy szukanie z podświetleniem
jest włączone i wzór do szukania zaczyna się od ^,
podświetlone może zostać więcej tekstu niż pasuje.
W niektórych systemach On some systems, setlocale twierdzi
że znaki ASCII od 0 do 31 są znakami kontrolnymi raczej
niż binarnymi. Powoduje to że less traktuje pewne pliki
binarne jako zwykłe, nie-binarne. Aby obejść ten problem,
ustaw zmienną środowiskową LESSCHARSET na "ascii" (albo na
inny odpowiedni zestaw znaków).
COPYRIGHT
Copyright (c) 1984,1985,1989,1994,1995,1996 Mark Nudelman
Uwagi do: markn@fog.net
wersja 332: 22 kwiecień 97 25
less(1) less(1)
wersja 332: 22 kwiecień 97 26