MKE2FS(8) MKE2FS(8)
NAZWA
mke2fs - tworzy linuksowy system plików ext2/3
SKŁADNIA
mke2fs [ -c | -l nazwa-pliku ] [ -b rozmiar-bloku ] [ -f
rozmiar-fragmentu ] [ -i bajty-na-i-węzeł ] [ -j ] [ -J
opcje-dziennika ] [ -N liczba-i-węzłów ] [ -n ] [ -m pro
cent-zarezerwowanych-bloków ] [ -o tworzący-os ] [ -O
właściwość[,...] ] [ -q ] [ -r rewizja-fs ] [ -R
opcje-raid ] [ -v ] [ -F ] [ -L etykieta-woluminu ] [ -M
katalog-ostatniego-montowania ] [ -S ] [ -T typ-sys
temu-plików ] [ -V ] urządzenie [ liczba-bloków ]
mke2fs -O journal_dev [ -b rozmiar-bloku ] [ -L etyki
eta-woluminu ] [ -n ] [ -q ] [ -v ] zewnętrzny-dziennik [
liczba-bloków ]
OPIS
mke2fs jest używany do tworzenia linuksowego systemu
plików ext2/3. Jest on tworzony na urządzeniu (zwykle par
tycji dysku twardego). urządzenie jest specjalnym
plikiem, odpowiadającym urządzeniu, np. /dev/hdXX.
liczba-bloków jest liczbą bloków na urządzeniu. Jeśli jest
pominięte, mke2fs wykrywa ją automagicznie. Gdy program
jest wywołany jako mkfs.ext3 tworzony jest dziennik, tak
jak gdyby była podana opcja -j.
OPCJE
-b rozmiar-bloku
Okrela rozmiar bloku w bajtach. Poprawnymi
wartościami są 1024, 2048 oraz 4096 bajtów na blok.
Gdy wartość ta zostanie pominięta, rozmiar-bloku
mke2fs jest ustalanY na podstawie rozmiaru systemu
plików oraz oczekiwanej jego eksploatacji (zobacz
opcję -T).
-c Powoduje, że przed utworzeniem systemu plików,
urządzenie zostanie sprawdzone w poszukiwaniu
uszkodzonych bloków. Gdy opcja ta zostanie podana
dwa razy, wykonany będzie wolniejszy, destruktywny
test w trybie odczyt-zapis, zamiast szybkiego testu
w trybie tylko-do-odczytu.
-f rozmiar-fragmentu
Określa rozmiar fragmentów w bajtach.
-F Zmuś mke2fs do pracy, nawet gdy podane urządzenie
wydaje się nie być specjalnym urządzeniem blokowym,
lub wydaje się być zamontowane.
-i bajty-na-i-węzeł
Określa współczynnik bajty/i-węzeł. mke2fs tworzy
i-węzeł co każde bajty-na-i-węzeł bajtów dysku. Im
większy współczynnik bajty-na-i-węzeł, tym więcej
E2fsprogs wersja 1.28 Sierpień 2002 1
MKE2FS(8) MKE2FS(8)
i-węzłów. Generalnie, wartość ta nie powinna być
mniejsza od rozmiaru bloku w systemie plików, gdyż
wtedy byłoby utworzonych zbyt dużo i-węzłow.
Ostrzegamy jednak, że wartość ta nie może być już
zmieniona po utworzeniu systemu plików, więc
ostrożnie dobierz wartość tego parametru.
-j Powoduje utworzenie system plików z księgowaniem
ext3. Gdy nie podano opcji -J, przy tworzeniu dzi
ennika zostaną użyte domyślne parametry oraz
dobrany będzie właściwy rozmiar tego dziennika (na
podstawie wielkości systemu plików) przechowywanego
we wnętrzu systemu plików. Zauważ, że musisz
korzystać z jądra posiadającego wsparcie dla ext3,
aby móc używać dziennika.
-J opcje-dziennika
Tworzy dziennik ext3 używając opcji podanych z
linii poleceń. Opcje te są oddzielone przecinkami i
mogą posiadać argument, podawany po znaku równości
('='). Obsługiwane są następujące opcje:
size=rozmiar-dziennika
Tworzy wewnętrzny dziennik (np. prze
chowywany wewnątrz systemu plików) o
rozmiarze rozmiar-dziennika megabajtów.
Rozmiar dziennika musi wynosić co najm
niej 1024 bloki systemu plików (np. 1MB
przy korzystaniu z bloków 1k, 4MB przy
blokach 4k, itd.) i co najwyżej 102.400
bloków systemu plików.
device=zewnętrzny-dziennik
Przyłącza dziennik system plików do
urządzenia blokowego znajdującego się
na zewnętrzny-dziennik. Zewnętrzny
dziennik musi być utworzony za pomocą
polecenia
mke2fs -O journal_dev zewnętrzny-dzien
nik
Zauważ, że zewnętrzny-dziennik musi być
utworzony z takim samym rozmiarem bloku
jak nowy system plików.
Zamiast bezpośredniego podawania nazwy
urządzenia, zewnętrzny-dziennik można
podać w postaci LABEL=etykieta lub
UUID=UUID. Wtedy zewnętrzny dziennik
zostanie znaleziony poprzez etykietę
woluminu lub UUID przechowywany w
superbloku ext2 na początku dziennika.
Do wyświetlenia nazwy woluminu oraz
E2fsprogs wersja 1.28 Sierpień 2002 2
MKE2FS(8) MKE2FS(8)
UUID urządzenia dziennika użyj
dumpe2fs(8). Zobacz także opcję -L
tune2fs(8).
Dla danego systemu plików można podać tylko jedną z
opcji: size lub device.
-l nazwa-pliku
Powoduje odczytanie listy uszkodzonych bloków z
nazwa-pliku. Zauważ, że numery bloków na liście
zepsutych bloków muszą być wygenerowane przy użyciu
takiego samego rozmiaru bloków jaki użyty był w
mke2fs. W rezultacie opcja -c dla mke2fs jest
prostszą i mniej podatną na błędy metodą
sprawdzenia dysku pod kątem zepsutych bloków przed
formatowaniem go, gdyż mke2fs automatycznie podaje
odpowiednie parametry do programu badblocks.
-L Ustawia nazwę woluminu dla systemu plików.
-m procent-zarezerowanych-bloków
Określa procentową liczbę bloków zarezerwowanych
dla superużytkownika. Wartość domyślna to 5%.
-M Ustawia katalog ostatniego montowania systemu
plików. Opcja ta może być użyteczna ze względu na
aplikacje, dla których katalog ostatniego montowa
nia wskazuje, gdzie należy zamontować dany system
plików.
-n powoduje, że mke2fs nie utworzy systemu plików, ale
wyświetli, co by zrobił gdyby miał utworzyć system
plików. Może być to użyteczne do ustalenia miejsca
kopii zapasowej superbloków dla danego systemu
plików, po warunkiem, że używane są parametry
przekazane mke2fs podczas tworzenia systemu plików.
(Z dodaną opcją -n, oczywiście!)
-N liczba-i-węzłów
zmienia domyślnie wyliczoną liczbę i-węzłów, które
powinny być zarezerwowane dla systemu plików (a
która bazuje na liczbie bloków i współczynniku
bajty-na-i-węzeł). To pozwala użytkownikowi podać
bezpośrednio liczbę żądanych i-węzłów.
-o tworzący-os
Służy do ręcznej zmiany domyślnej wartości pola
"creator os" (tworzący system operacyjny) systemu
plików. Normalnie pole to jest ustawiane na natywny
OS pod którym działa mke2fs.
-O właściwość[,...]
Tworzy system plików z podanymi właściwościami
(opcjami systemu plików). Obecnie właściwości
E2fsprogs wersja 1.28 Sierpień 2002 3
MKE2FS(8) MKE2FS(8)
sparse_super i filetype włączone są domyślnie, gdy
mke2fs uruchamiany jest na systemie z Linuksem 2.2
lub późniejszym (chyba, że tworzący-os jest ustaw
iony na Hurd). Systemy plików, które mają być mon
towane na Linuksie starszym niż 2.2 lub innym
jądrze powinny być tworzone z -O none (lub -r 0 dla
Linuksa 1.2). Wtedy właściwości te będą wyłączone,
nawet gdy mke2fs jest uruchomiony na systemie,
które je wspiera.
Obsługiwane są następujące opcje:
sparse_super
Tworzy system plików z mniejszą liczbą
kopii zapasowych superbloku (oszczędza
miejsce na dużych systemach plików).
filetype
Przechowuje informacje o typach plików
we wpisach katalogów.
has_journal
Tworzy dziennik ext3 (tak jak przy
użyciu opcji -j).
journal_dev
Tworzy zewnętrzny dziennik ext3 na
podanym urządzeniu zamiast w systemie
plików ext2. Zauważ, że
zewnętrzny-dziennik musi być utworzony
z takim samym rozmiarem bloku jak sys
tem plików, który będzie go używał.
-q Ciche wywołanie. Przydatne gdy mke2fs jest
uruchamiany ze skryptu.
-r rewizja
Ustawia rewizję (wersję) systemu plików dla nowego
systemu plików. Zauważ, że jądra 1.2 wspierają
jedynie systemy plików o rewizji 0. Domyślnie twor
zone są systemy plików o rewizji 1.
-R opcje-raid
Ustawia opcje związane z raid dla systemu plików.
Opcje raid są oddzielone przecinkami i mogą przyj
mować argument po znaku równości ('='). Obsługiwane
są następujące opcje:
stride=strip-size
Konfiguruje system plików do pracy z
tablicą RAID z stripe-size blokami sys
temu plików na każdy pasek tablicy.
-S Zapisuje jedynie superblok i deskryptory grupy.
E2fsprogs wersja 1.28 Sierpień 2002 4
MKE2FS(8) MKE2FS(8)
Przydaje się, gdy uszkodzony zostanie cały
superblok i kopie zapasowe superbloków. Jest to
ostateczna metoda odzyskania. Powoduje ona, że
mke2fs ponownie inicjuje superblok i deskryptory
grup, lecz nie dotyka tablicy i-węzłów, bloku, ani
map bitowych i-węzłów. Natychmiast po użyciu tej
opcji należy uruchomić program e2fsck, a i tak nie
jest pewne, czy że uda się odzyskać jakiekolwiek
dane. Podczas korzystania z tej opcji najważniejsze
jest ustawienie dobrego rozmiaru bloku systemu
plików. Bez tego nie ma żadnej szansy na odzyskanie
danych.
-T typ-fs
Określa, w jaki sposób dany system plików będzie
wykorzystywany. Dzięki temu mke2fs może wybrać
optymalne parametry dla systemu plików. Wspierane
są następujące typy:
news jeden i-węzeł na 4kb blok
largefile jeden i-węzeł na megabajt
largefile4 jeden i-węzeł na 4 megabajty
-v Wypisuje bardziej szcegółówe informacje.
-V Wypisuje numer wersji mke2fs i wyjdź.
AUTOR
Ta wersja mke2fs została napisana przez Theodora Ts'o
<tytso@mit.edu>.
BŁĘDY
mke2fs przyjmuje opcję -f, lecz obecnie ją ignoruje, gdyż
ten system plików jeszcze nie obsługuje fragmentów.
Mogą być też inne. Proszę, zgłaszaj je autorowi.
DOSTĘPNOŚĆ
mke2fs jest częścią e2fsprogs i jest dostępe z
http://e2fsprogs.sourceforge.net.
ZOBACZ TAKŻE
badblocks(8), dumpe2fs(8), e2fsck(8), tune2fs(8)
E2fsprogs wersja 1.28 Sierpień 2002 5