MODPROBE(8) Wsparcie dla modułów MODPROBE(8)
NAZWA
modprobe - wysokopoziomowa obsługa modułów
SKŁADNIA
modprobe [ -adnqv ] [ -C konfiguracja ] moduł [
symbol=wartość ... ]
modprobe [ -adnqv ] [ -C konfiguracja ] [ -t typ ] wzorzec
modprobe -l [ -C konfiguracja ] [ -t typ ] wzorzec
modprobe -c [ -C konfiguracja ]
modprobe -r [ -dnv ] [ -C konfiguracja ] [ moduł ...]
modprobe -V
OPCJE
-a, --all
Ładuje all wszystkie moduły pasujące do wzorca,
zamiast zatrzymać się po pierwszym pomyślnym
załadowaniu.
-c, --showconfig
Pokazuje akrualnie używaną konfigurację.
-d, --debug
Pokazuje informacje o wewnęrznej reprezentacji
stosu modułów.
-k, --autoclean
Ustawia 'autoczyszczenie' dla załadowanych modułów.
Używane przez jądro podczas wywoływania modprobe
aby zapewnić brakujące właściwości (dostępne jako
moduły). Opcja -k włącza też -q. Opcje te są
automatycznie przekazywane do insmoda.
-l, --list
Wypisuje pasujące moduły.
-n, --show
Pokazuje, co by się działo, nie podejmując żadnej
akcji.
-q, --quiet
Nie narzeka na niepomyślną instalację modułu przez
insmoda. Kontymuuje jak zwykle, lecz po cichu,
umożliwiając modprobe testowanie innych możliwości.
Opcja ta jest automatycznie przekazywana do
insmoda.
-r, --remove
Usuwa moduł (stos modułów) lub wykonuj
autoczyszczenie, w zależności od tego, czy podano
jakieś moduły w linii poleceń, czy nie.
-s, --syslog
Wyprowadza wszystko do syslog zamiast na
standardową diagnostykę. Opcja ta jest
Linux 15 sierpnia 2001 1
MODPROBE(8) Wsparcie dla modułów MODPROBE(8)
automatycznie przekazywana do insmoda.
-t, --type typmodułu
Bierze pod uwagę jedynie moduły danego typu.
modprobe będzie szukać jadynie takich modułów,
których katalog w ścieżce zawiera "/typmodułu/".
typmodułu może zawierać więcej niż jedną nazwę
katalogu, np. -t drivers/net wypisze moduły z
xxx/drivers/net/ i jego podkatalogów.
-v, --verbose
Wupisuje wszystkie uruchamiane polecenia.
-V, --version
Wypisuje wersję modprobe.
-C, --config plikkonf
Korzysta z pliku plikkonf zamiast z (opcjonalnego)
/etc/modules.conf dla określenia konfiguracji. Do
wybrania (i narzucenia) innego pliku
konfiguracyjnego niż domyślny /etc/modules.conf
(lub (przestarzały) /etc/conf.modules) można
również użyć zmiennej środowiska MODULECONF.
Uwaga: Zawy modułów nie mogą zawierać ścieżek (bez '/')
ani kończących nazwę '.o'. Na przykład, slip jest
dla modprobe poprawną nazwą, a
/lib/modules/2.2.19/net/slip i slip.o są
niepoprawne. Dotyczy to linii poleceń i całego
pliku konfiguracyjnego.
OPIS
Programy narzędziowe modprobe i depmod służą do
zarządzania zmodularyzowanym jądrem Linuksa przez zwykłych
użytkowników, administratorów i twórców dystrybucji.
modprobe w celu automatycznego ładowania właściwych,
spośród zbioru modułów dostępnych w predefiniowanych
drzewach katalogów, korzysta z pliku podobnego do
"Makefile", tworzonego przez depmod. modprobe jest
używany do załadowania: pojedynczego modułu, zbioru
powiązanych modułów, lub wszystkich modułów oznaczonych
podanym znacznikiem.
modprobe automatycznie załaduje wszystkie moduły
podstawowe, wymagane przez zbiór modułów, zgodnie z opisem
w pliku powiązań modules.dep. Jeśli ładowanie jednego z
tych modułów się nie powiedzie, cały zbiór modułów
załadowanych w bieżącej sesji zostanie automatycznie
rozładowany.
modprobe może ładować moduły na dwa różne sposoby. Jeden
to taki, że modprobe spróbuje załadować moduł z podanej
listy (zdefiniowany przez wzorzec ). modprobe zatrzyma
Linux 15 sierpnia 2001 2
MODPROBE(8) Wsparcie dla modułów MODPROBE(8)
się jeśli uda mu się załadować jeden z modułów. W ten
sposób można automatycznie ładować sterownik karty
Ethernet jako jeden z listy.
Inny sposób użycia modprobe to załadowanie wszystkich
modułów z listy. Zobzcz PRZYKŁADY poniżej.
Gdy poda się opcję -r, modprobe automatycznie usunie zbiór
modułów, podobnie jak by to zostało wykonane przez rmmod
-r. Należy zauważyć, że wydanie polecenia modprobe -r
spowoduje wyczyszczenie nieużywanych, automatycznie
załadowanych modułów a także wykonanie poleceń pre- i
post-remove z pliku konfiguracyjnego /etc/modules.conf.
Jeżeli opcja -l zostanie połączona z opcją -t, wypisana
zostanie lista wszystkich dostępnych modułów określonego
typu.
Opcja -c wypisuje całą bieżącą konfigurację (ustawienia
domyślne + plik konfiguracyjny).
KONFIGURACJA
Zachowanie się depmod i modprobe może być dostosowane
przez (opcjonalny) plik konfiguracyjny /etc/conf.modules.
Po bardziej szczegółowy opis możliwej zawartości tego
pliku, jak i konfigurację domyślną używaną przez depmod i
modprobe, zajrzyj do modules.conf(5).
Należy zwrócić uwagę, że polecenia pre- i post-remove nie
będą wykonywane jeśli moduł jest usuwany automatycznie
przez kerneld! Zamiast zastanawiać się, jak to obejść,
należy poczekać, aż zostanie wprowadzona obsługa trwałego
przechowywania danych dla modułów.
Jeśli funkcjonalność pre- i post-install jest potrzebna,
należy wyłączyć automatyczne usuwanie modułów przez
kerneld i zamiast tego wpisać linię podobną do poniższej w
crontab (ma to również zastosowanie w systemach
korzystających z kmod), aby automatyczne usuwać moduły co
2 minuty:
*/2 * * * * test -f /proc/modules && /sbin/modprobe -r
STRATEGIA
Idea polega na tym, by modprobe najpierw sprawdził katalog
zawierający moduły skompilowane dla bieżącej wersji jądra.
Jeśli właściwy moduł nie zostanie tam znaleziony, modprobe
sprawdzi inne katalogi, wspólne dla głównego numery wersji
jądra (np. 2.0, 2.2). Jeśli tam też nie znajdzie modułu,
modprobe będzie szukać w katalogu zawierającym moduły dla
domyślnego jądra, itd.
Podczas instalacji nowego Linuksa, moduły powinny być
przeniesione do katalogu nazwanego od numeru jądra które
jest instalowane. Wówczas należy zrobić dowiązanie
symboliczne z tego katalogu do katalogu "default".
Linux 15 sierpnia 2001 3
MODPROBE(8) Wsparcie dla modułów MODPROBE(8)
Podczas każdej kompilacji nowego jądra, polecenie make
modules_install utworzy nowy katalog, ale nie zmieni
dowiązania do katalogu default.
Kiedy otrzyma się moduł nie związany z konkretnym jądrem
należy go umieścić w jednym z katalogów nie zależnych od
wersji jądra w katalogu /lib/modules.
Takie jest standardowe zachowanie, które może być
zmienione poprzez odpowiednie wpisy do /etc/modules.conf.
PRZYKŁADY
modprobe -t net
Załaduj jeden z modułów, który znajduje się w
katalogu oznaczonym "net". Każdy moduł jest
wyprubowywany aż do momentu kiedy któryś z nich
zostanie załadowany (standardowo:
/lib/modules/net).
modprobe -t net
Ładuje jeden z modułów znajdujących się w katalogu
"net". Próbuje wszystkich modułów po kolei, aż z
jednym się uda.
modprobe -a -t boot
Wszystkie moduły znajdujące się w katalogach
oznaczonych przez boot będą załadowane.
modprobe slip
Polecenie to spowoduje próbę załadowania modułu
slhc.o o ile nie został uprzednio załadowany,
ponieważ moduł slip wymaga funkcjonalności modułu
slhc. Ta zależność będzie opisana w pliku
"modules.dep" utworzonym wcześniej automatycznie
przez polecenie depmod.
modprobe -r slip
usunie moduł slip. Usunie również automatycznie
moduł slhc, o ile nie jest on również używany przez
jakiś inny moduł (np. ppp).
PLIKI
/etc/modules.conf (alternatywnie, przestarzały /etc/conf.modules)
/lib/modules/*/modules.dep,
/lib/modules/*
ZOBACZ TAKŻE
depmod(8), lsmod(8), kerneld(8), ksyms(8), rmmod(8)
TRYB BEZPIECZNY
Jeśli efektywny uid jest różny od rzeczywistego uid,
modprobe analizuje podane parametry szczególnie
podejrzliwie. Ostatni parametr jest zawsze traktowany jak
nazwa modułu, nawet gdy zaczyna się od '-'. Może być
Linux 15 sierpnia 2001 4
MODPROBE(8) Wsparcie dla modułów MODPROBE(8)
podana nazwa tylko jednego modułu a opcje postaci
"zmienna=wartość" są zabronione. Nazwa modułu jest zawsze
traktowana jak łańcuch znakowy, w trybie bezpiecznym nie
są przeprowadzane rozwinięcia. Jednakże, rozwinięcia nadal
są wykonywane odnośnie danych zawartych w pliku
konfiguracyjnym.
euid może być różny od uid podczas wywoływania modprobe
przez jądro; dzieje się tak dla jąder >= 2.4.0-test11. W
świecie idealnym modprobe mógłby ufać jądru, że przekazuje
tylko prawidłowe parametry. Jednakże, pojawiła się co
najmniej jedna metoda wykorzystania tego lokalnie dla
uzyskania uprawnień roota, gdyż wysokopoziomowy kod
kernela przekazywał bezpośrednio parametry od użytkownika
do modprobe, bez kontroli.
modprobe automatycznie ustawia tryb bezpieczny, gdy
środowisko składa się jedynie z następujących zmiennych:
HOME=/
TERM=linux
PATH=/sbin:/usr/sbin:/bin:/usr/bin
Jest to wykrywanie uruchamiania modprobe przez jądro dla
jąder 2.2 do 2.4.0-test11, nawet gdy uid == euid, jak się
dzieje dla wcześniejszych jąder.
LOGOWANIE POLECEŃ
Jeśli istnieje katalog /var/log/ksymoops, a modprobe
zostanie uruchomiany z opcją powodującą załadowanie lub
usunięcie modułu, modprobe zaloguje swoje polecenie i kod
powrotu w /var/log/ksymoops/`date +%Y%m%d.log`. Nie ma
przełącznika wyłączającego automatyczne logowanie. Jeśli
nie ma ono występować, nie należy tworzyć katalogu
/var/log/ksymoops. Jeśli ten katalog istnieje, powinien
być on własnością roota i mieć prawa dostępu 644 lub 600
oraz należy uruchamiać codziennie, lub w podobnych
odstępach czasu, skrypt insmod_ksymoops_clean.
NIEZBĘDNE NARZĘDZIA
depmod(8), insmod(8)
UWAGI
Wzorce podane programowi modprobe często wymagają
cytowania, aby mieć pewność, że są interpretowany we
właściwy sposób.
AUTOR
Jacques Gelinas (jack@solucorp.qc.ca)
Bjorn Ekwall (bj0rn@blox.se)
Linux 15 sierpnia 2001 5