FILE(1) FILE(1)
NAZWA
file - określenie typu pliku
SKŁADNIA
file [ -bciknsvzL ] [ -f nazwapliku ] [ -m lista ] plik
...
plik -C [ -m plikmag ]
OPIS
Ta strona podręcznika opisuje wersję 3.37 polecenia file.
file sprawdza każdy ze swoich argumentów, próbując go
sklasyfikować. Istnieją trzy zestawy testów, które są
wykonywane w następującej kolejności: testy systemu
plików, testy liczb magicznych, testy języka. Pierwszy
zakończony powodzeniem test powoduje wypisanie typu pliku.
Wypisany typ będzie zwykle zawierał jedno ze słów text
(plik zawiera tylko znaki drukowalne i kilka spośród
znaków sterujących oraz prawdopodobnie można go bez
piecznie czytać na terminalu ASCII ), executable (wykony
walny -- plik zawiera wyniki kompilacji w formacie zrozu
miałym dla jądra pewnego Uniksa lub innego systemu) lub
data (dane) oznaczające cokolwiek innego (zwykle jest to
binarny, niedrukowalny plik). Wyjątkami są ogólnie znane
formaty plików (pliki core, archiwa tar), o których
wiadomo, że zawierają dane binarne. Podczas modyfikacji
pliku /usr/share/misc/magic lub też samego programu
zachowaj te słowa kluczowe. Wielu polega na tym, że dla
wszystkich czytelnych plików wypisywane jest słowo
,,text''. Nie należy więc robić tego, co zrobiono w Berke
ley - zmieniono tam ,,shell commands text'' na ,,shell
script''. Należy też zauważyć, że plik
/usr/share/misc/magic jest tworzony mechanicznie z wielu
małych plików z podkatalogu Magdir dystrybuowanych źródeł
niniejszego programu.
Testy systemu plików są oparte o sprawdzanie wartości
zwracanej przez funkcję systemową stat(2). Program
sprawdza czy plik jest pusty oraz czy jest jakiegoś
rodzaju plikiem specjalnym. Powinno się dać rozpoznać
wszystkie rodzaje plików występujące w danym systemie
(gniazda, dowiązania symboliczne, nazwane potoki (FIFO),
itd.), o ile te rodzaje plików będą zdefiniowane w syste
mowym pliku nagłówkowym sys/stat.h.
Testy liczb magicznych służą do sprawdzania plików, które
zawierają dane w określonym formacie. Kanonicznym tego
przykładem jest wykonywalne binarium (skompilowany pro
gram) a.out, którego format jest zdefiniowany w a.out.h i
prawdopodobnie w exec.h w standardowym katalogu plików
nagłówkowych. Pliki te zawierają ,,liczby magiczne'' w
określonym miejscu w pobliżu początku pliku. Liczby te
informują uniksowy system operacyjny o tym, że plik jest
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 1
FILE(1) FILE(1)
wykonywalnym binarium oraz który z możliwych typów
binariów reprezentuje. Koncepcja ,,liczb magicznych''
została jako rozszerzenie zastosowana również do plików z
danymi. Można tak opisać każdy plik posiadający niezmienny
identyfikator przy małym i określonym przesunięciu
względem początku pliku. Informacje identyfikujące te
pliki są odczytywane ze skompilowanego pliku liczb mag
icznych /usr/share/misc/magic.mgc lub z
/usr/share/misc/magic, gdy skompilowany plik nie istnieje.
Jeśli plik nie pasuje do żadnego z wpisów w pliku liczb
magicznych, dokonywane jest sprawdzenie czy jest to plik
tekstowy. Rozpoznawane są zestawy znaków: ASCII,
ISO-8859-x, 8-bitowe rozszerzenia ASCII niezgodne z ISO
(używane w systemach Macintosh i IBM PC), Unicode w
kodowaniu UTF-8, Unicode w kodowaniu UTF-16 oraz EBCDIC.
Sprawdzane są zakresy i ciągi bajtów, które stanowią
drukowalny tekst w każdym z tych zestawów znaków. Jeśli
plik przejdzie któryś z tych testów, zgłaszany jest
odpowiadający mu zestaw znaków. Pliki w ASCII, ISO-8859-x,
UTF-8 oraz w rozszerzeniach ASCII są identyfikowane jako
,,text'', gdyż są one na ogół czytejne na dowolnym termi
nalu; pliki w UTF-16 i EBCDIC stanowią jedynie ,,character
data'' (dane znakowe), gdyż jeśli zawierają one tekst,
tekst ten wymaga przed przeczytaniem konwersji. Dodatkowo,
file będzie próbował określić inne charakterystyki plików
tekstowych. Jeśli wiersze są zakończone znakami CR, CRLF
lub NEL, zamiast standardowego uniksowego LF, zostanie to
zgłoszone. Zostaną również zidentyfikowane pliki zaw
ierające wbudowane sekwencje unikowe lub wielokrotnego
drukowania.
Po określeniu przez file zestawu znaków używanego w pliku
tekstowym, spróbuje on odgadnąć w jakim języku plik został
napisany. Testy językowe składają się z poszukiwań
określonych łańcuchów znakowych (por. names.h), które
mogą pojawić się gdziekolwiek w kilku pierwszych blokach
pliku. Na przykład słowo kluczowe .br wskazuje, że plik
jest najprawdopodobniek plikiem wejściowym dla programu
troff(1) podobnie, jak struct wskazuje na program w C.
Testy te są mniej godne zaufania niż poprzednie dwie
grupy, więc są wykonywane na końcu. Testy językowe testują
również niektóre pliki zbiorcze (jak archiwa tar(1).
Plik, który nie może zostać określony jako jako zapisany w
jednym z powyższych zestawów znaków, jest po prostu
określany jako ,,data'' (dane).
OPCJE
-b Nie podawanie nazw plików na początku wierszy
wynikowych (tryb skrócony).
-c Powoduje sprawdzanie wydruku przetworzonej postaci
pliku magicznego. Jest to zwykle używane w
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 2
FILE(1) FILE(1)
połączeniu z aby odpluskwić plik liczb magicznych
przed jego zainstalowaniem.
-C Zapisuje plik wynikowy magic.mgc, który zawiera
wstępnie przetworzoną wersję pliku.
-f nazwapliku
Odczytuje nazwy testowanych plików z nazwapliku
(po jednym w wierszu) przed listą argumentów.
Obecna musi być albo nazwapliku albo przynajmniej
jeden argument będący nazwą pliku; aby testować
standardowe wejście, należy użyć argumentu
,,-''jako nazwy pliku.
-i Powoduje wypisywanie przez polecenie file
łańcuchów stanowiących typy MIME, zamiast bardziej
tradycyjnej postaci czytelnej dla człowieka. Zatem
może ono raczej wypisać ,,text/plain; charset=us-
ascii'' zamiast ,,ASCII text''. Aby ta opcja
działała, file zmienia sposób w jaki obsługuje
rozpoznane pliki (takie jak wiele typów plików
tekstowych, katalogi itd.) oraz posługuje się
alternatywnym plikiem ,,liczb magicznych''.
(Zobacz sekcję ,,PLIKI'', poniżej.)
-k Nie zatrzymuje się po znalezieniu pierwszego dopa
sowania, kontynuuje testowanie.
-m lista
Podaje alternatywną listę plików z liczbami mag
icznymi. Może to być pojedynczy plik lub
rozdzielona dwukropkami lista plików.
-n Wymusza wyprowadzenie danych wyjściowych po
sprawdzeniu każdego pliku. Jest to przydatne
jedynie podczas sprawdzania listy plików. W
zamierzeniu ma być przydatne programom, które
wymagają wyprowadzania typów plików w potoku.
-v Drukuje informacje o wersji i kończy.
-z Próbuje zaglądać do plików skompresowanych.
-L powoduje, że program podąża za dowiązaniami sym
bolicznymi, podobnie jak w przypadku opcji ls(1) o
identycznej nazwie (na systemach, które obsługują
dowiązania symboliczne).
-s Normalnie, file próbuje czytać i określać rodzaj
pliku jedynie dla tych argumentów, które są
plikami zgłoszonymi przez stat(2) jako zwykłe
pliki. Pozwala to uniknąć problemów, gdyż czy
tanie plików specjalnych może mie nieprzyjemne
konsekwencje. Podanie opcji -s powoduje, że file
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 3
FILE(1) FILE(1)
czyta również argumenty będące plikami specjalnymi
urządzeń blokowych i znakowych. Jest to przydatne
do określania rodzaju systemu plików w przypadku
danych na surowych partycjach dysków, stanowiących
pliki specjalne urządzeń blokowych. Opcja ta
powoduje również, że file nie zważa na zgłaszany
przez stat(2) rozmiar pliku, gdyż w niektórych
systemach funkcja ta zgłasza zero dla surowych
partycji dysków.
PLIKI
/usr/share/misc/magic.mgc - domyślna skompilowana lista
liczb magicznych
/usr/share/misc/magic - domyślna lista liczb magicznych
/usr/share/misc/magic.mime - domyślna lista liczb mag
icznych, służąca do wypisywania typów MIME w przypadku
podania opcji -i.
ŚRODOWISKO
Zmienna środowiskowa MAGIC ustawia domyślny plik liczb
magicznych.
ZOBACZ TAKŻE
magic(5) - opis formatu pliku liczb magicznych.
strings(1), od(1), hexdump(1) - narzędzia do testowania
plików nietekstowych.
ZGODNOŚĆ ZE STANDARDAMI
Program ten prawdopodobnie wykracza poza definicję
FILE(CMD) z definicji interfejsu Systemu V (System V
Interface Definition). Wydaje się tak przynajmniej z tego,
co można zrozumieć z tamtejszego niejasnego języka...
Zachowanie programu jest w większości zgodne z zachowaniem
programu z Systemu V o tej samej nazwie. Wersja niniejsza
zna więcej magii, więc będzie dawała w wielu wypadkach
inne (dokładniejsze) wyniki.
Jedną z istotnych różnic między tą wersją i wersją z Sys
temu V, jest to, że niniejsza wersja traktuje białe znaki
jako separatory, więc spacje w łańcuchach wzorców muszą
być chronione (przez odwrotny ukośnik). Na przykład,
>10 string language impress (imPRESS data)
w istniejącym pliku magicznym musiało by być zmienione na
>10 string language\ impress (imPRESS data)
Dodatkowo, w tej wersji, jeśli łańcuch wzorca zawiera
odwrotny ukośnik, to musi być on chroniony. Na przykład
0 string \begindata Andrew Toolkit document
w istniejącym pliku magicznym musiało by być zmienione na
0 string \\begindata Andrew Toolkit document
Wersja 3.2 SunOS i późniejsze pochodzące z Sun
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 4
FILE(1) FILE(1)
Microsystems zawierają polecenie file(1), wywodzące się z
polecenia z System V, lecz z pewnymi rozszerzeniami. Moja
wersja różni się od Sun-owskiej tylko małymi szczegółami.
Zawiera ona rozszerzenie operatora `&', używanego jako np.
>16 long&0x7fffffff >0 not stripped
KATALOG MAGICZNY
Wpisy w pliku liczb magicznych pochodzą z wielu źródeł,
głównie z USENET-u i zgłoszone przez różnych autorów.
Christos Zoulas (adres poniżej) będzie zbierał dodatkowe
lub poprawione wpisy pliku liczb magicznych. Zebrane wpisy
będą okresowo dystrybuowane.
Kolejność wpisów w pliku magicznym jest istotna. Zależnie
od używanego systemu, kolejność, w której są ułożone, może
być nieprawidłowa. Jeśli stare polecenie file używa pliku
magicznego, warto zachować stary plik magiczny dla
porównania (zmieniając jego nazwę na
/usr/share/misc/magic.orig).
PRZYKŁADY
$ file file.c file /dev/hda
file.c: C program text
file: ELF 32-bit LSB executable, Intel 80386, version 1,
dynamically linked, not stripped
/dev/hda: block special
$ file -s /dev/hda{,1,2,3,4,5,6,7,8,9,10}
/dev/hda: x86 boot sector
/dev/hda1: Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda2: x86 boot sector
/dev/hda3: x86 boot sector, extended partition table
/dev/hda4: Linux/i386 ext2 filesystem
/dev/hda5: Linux/i386 swap file
/dev/hda6: Linux/i386 swap file
/dev/hda7: Linux/i386 swap file
/dev/hda8: Linux/i386 swap file
/dev/hda9: empty
/dev/hda10: empty
$ file -i file.c file /dev/hda
file.c: text/x-c
file: application/x-executable, dynamically linked (uses shared libs), not stripped
/dev/hda: application/x-not-regular-file
HISTORIA
Polecenie file istniało w każdym systemie UNIX od przyna
jmniej wersji Research Version 6 (strona podręcznika man z
16 stycznia 1975). Wersja z Systemu V wprowadziła jedną
istotną główną zmianę: zewnętrzną listę typów liczb mag
icznych. Spowolniło to trochę program, lecz uczyniło go
bardziej elastycznym.
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 5
FILE(1) FILE(1)
Program ten, oparty na wersji z Systemu V, został napisany
przez Iana Darwina <ian@darwinsys.com> bez zaglądania do
innych źródeł.
John Gilmore przerobił mocno ten kod, czyniąc go lepszym
niż pierwsza wersja. Geoff Collyer znalazł kilka
nietrafności i dostarczył trochę wpisów w pliku liczb mag
icznych. Zmiana obsługi operatora ,,&'' przez Roba McMa
hona, cudcv@warwick.ac.uk, w 1989.
Guy Harris, guy@netapp.com, wykonał wiele zmian w okresie
od 1993 do dzisiaj.
Podstawowy rozwój i konserwację w okresie od 1990 do
dzisiaj prowadzi Christos Zoulas (christos@astron.com).
Zmodyfikowany przez Chrisa Lowtha, chris@lowth.com, w
2000: Obsługa opcji ,,-i'' powodującej wyprowadzanie
łańcuchów typów MIME oraz korzystającej z alternatywnego
pliku liczb magicznych i wbudowanej logiki.
Zmodyfikowany przez Erica Fischera (enf@pobox.com), w
lipcu 2000, aby rozpoznawał kody znaków i próbował ziden
tyfikować język plików nie-ASCII.
Lista osób, które wniosły wkład do katalogu "Magdir"
(źródła pliku /etc/magic) jest za długa, aby ją ty przy
taczać. Wiecie kim jesteście; dziękujemy.
NOTKA PRAWNA
Copyright (c) Ian F. Darwin, Toronto, Canada, 1986-1999.
Na standardowej licencji Berkeley Software Distribution;
znajduje się ona w pliku LEGAL.NOTICE dystrybyowanych
źródeł.
Pliki tar.h oraz is_tar.c zostały napisane przez Johna
Gilmore'a a pochodzą z jego ogólnie dostępnego programu
tar, i nie podlegają powyższej licencji.
BŁĘDY
Musi istnieć lepszy sposób na zautomatyzowanie konstrukcji
pliku liczb magicznych ze wszystkiego w Magdir. Jaki to
sposób? Co więcej, plik magiczny powinien być kompilowany
do binarium (powiedzmy, ndbm(3) lub jeszcze lepiej, do
ASCII o stałej długości łańcuchów znakowych do użytku w
heterogenicznych środowiskach sieciowych) w celu szybszego
uruchamiania. Wtedy program działałby tak szybko, jak
program o tej samej nazwie z Wersji 7, z elastycznością
wersji z Systemu V.
file używa kilku algorytmów, które przedkładają szybkość
nad dokładność, więc może zostać zmylony co do zawarotści
plików tekstowych.
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 6
FILE(1) FILE(1)
Obsługa plików tekstowych (przede wszystkim dla języków
programowania) jest uproszczona, nieefektywna a do aktual
izacji wymaga rekompilacji.
Powinnna istnieć klauzula ,,else'', aby obsłużyć kontynu
acje linii.
Plik liczb magicznych i słowa kluczowe powinny obsługiwać
wyrażenia regularne. Używanie przez nie znaku ASCII TAB
jako separatora pól jest paskudne i utrudnia edycję
plików, ale jest już zakorzenione.
Może być zalecanym zezwolenie na występowanie wielkich
liter w słowach kluczowych, np. polecenia troff(1) vs
makra stron podręcznika man. Obsługa wyrażeń regularnych
ułatwiłaby to.
Program nie identyfikuje poprawnie FORTRANu. Powinno być
możliwe rozpoznawanie FORTRANu przez wyszukanie pewnych
słów kluczowych, które pojawiają się po wcięciach na
początku linii. Obsługa wyrażeń regularnych ułatwiłaby
to.
Lista słów kluczowych w ascmagic prawdopodobnie przynależy
do pliku liczb magicznych. Można to zrobić poprzez użycie
jakiegoś słowa kluczowego, w rodzaju ,,*'' jako wartości
przesunięcia w pliku.
Inną optymalizacją byłoby sortowanie pliku magicznego w
ten sposób, by można było przelecieć wszystkie testy pier
wszego bajtu, pierwszego słowa, pierwszego podwójnego
słowa itd., gdy tylko zostanie on załadowany. Narzekania
na konflikty we wpisach plików magicznych. Ustalenie
zasady, że wpisy w pliku liczb magicznych są sortowane w
oparciu o przesunięcie w badanym pliku, nie zaś o pozycję
wewnątrz pliku magicznego?
Program powinien umożliwić ocenę, ,,jak dobre'' było
zgadnięcie. Kończymy na usuwaniu zgadnięć (np. ,,From ''
jako pierwsze 5 znaków w pliku), ponieważ nie są one tak
dobre jak inne zgadnięcia (np. ,,Newsgroups:'' vs
,,Return-Path:''). Jednak wciąż, jeśli inne nie będą
pasować, powinno być możliwe użycie pierwszych zgadnięć.
Program ten jest wolniejszy niż polecenia file niektórych
dystrybutorów. Nowa obsługa kodów wieloznakowych czyni go
jeszcze wolniejszym.
Ta strona podręcznika man, a szczególnie ta sekcja, jest
zbyt długa.
DOSTĘPNOŚĆ
Najnowszą oryginalną wersję programu tego autora można
pobrać z anonimowego ftp z ftp.astron.com z katalogu
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 7
FILE(1) FILE(1)
/pub/file/file-X.YY.tar.gz
Chronione prawem autorskim ale dystrybuowalne 8